HİÇ KONUŞMADAN

Göz göze gelirdik zaman zaman,
Sen utangaç, ben büyülenmiş.
Hiç konuşmazdık,
Ama anlardık birbirimizi.

El ele tutuşurduk,
Sen etraftaki insanlardan çekinirken, ben umursamazdım.
Hiç konuşmazdık,
Ama herşeyi en derinlerde yaşardık seninle.

Konuşmayada gerek yoktu zaten.
Kelimeler bile kifayetsiz kalıyordu yanımızda.
Bir bakış, bir dokunuş bile yeterdi,
Kendimizi anlatmaya.

Elini kalbime koyardım,
Nasıl hızlı ve sesli,
Sanki yerinde çıkıp fırlayacakmışcasına atıyor.
Amaç aşkı göstermekti kalbimde,
Hiç konuşmadan hemde.

Giderken bir ağlamaklı bakış.
Gitme dercesine baktım gözlerinin içine,
Sen başını öne eğip benden koşarak uzaklaşırken,
Attığın her adım kalp atışlarımı yavaşlatıyordu.

İşte biz böyle ayrıldık,
Hiç Konuşmadan ...